5.4 C
Stemnitsa
Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου, 2024

Πρόσβαση στη Στεμνίτσα

Τρεις κατευθύνσεις δρόμων σε οδηγούν στην πλατεία της Στεμνίτσας, χτισμένη σε 1100 μέτρα υψόμετρο. Πρώτος δρόμος Τρίπολη – Λεβίδι – Βυτίνα – Δημητσάνα – Στεμνίτσα. Ο δεύτερος δρόμος στρίβει από τη Βυτίνα προς το Πυργάκι – Ελάτη – Στεμνίτσα, διασχίζοντας το ελατοσκεπασμένο μυθικό δάσος του Μαινάλου, μισή ώρα διαδρομή με το αυτοκίνητο. Μνημείο πολιτισμού της φύσης. Τρίτος δρόμος από Τρίπολη – Χρυσοβίτσι – Στεμνίτσα. Απ΄ αυτό το δρόμο περνάς το μισό δάσος με τις 71 δασοσκεπασμένες κορυφές του. Το δάσος του Μαινάλου στολίζει τη Στεμνίτσα, βασίλισσα κι αρχόντισσα της ορεινής Αρκαδίας πολλούς αιώνες. Μυθική κατοικία του Πάνα, μνήμη γιορτή ζωής.

Ορεινή Αρκαδία

Οι τρεις πολιτείες της ορεινής Αρκαδίας Στεμνίτσα – Καρύταινα – Δημητσάνα φαντάζουν, αρχιτεκτονική, πολεοδομία, γεωγραφία και ιστορία, στολίδια της Πελοποννήσου, προίκα μεταβυζαντινού λαϊκού πολιτισμού. Η περιοχή της Στεμνίτσας είναι διάσπαρτη από σημαντικά μνημεία. Τα ιερά ερείπια της Αρχαίας Γόρτυνας το 400 π.Χ. Η Μονή Φιλοσόφου 930 μ.Χ., ο Αη Γιάννης ο Πρόδρομος χτισμένος σε περίοπτη θέση ακούει τις ηχορροές του μυθικού ποταμού Λούσιου. Τα Μετέωρα της Πελοποννήσου. Βορειότερα είναι χτισμένο το κομψό και φιλόξενο Μοναστήρι των Αιμυαλών. Κι όλα τα σκεπάζει το αστροκεντημένο πέπλο ζωής του απέραντου δάσους.

mpelleiko-stemnitsa-diamoniΗ μια έκπληξη διαδέχεται την άλλη. Και η διαδρομή 9 χιλιομέτρων από τη Στεμνίτσα προς τη Δημητσάνα δεν παίζεται με τίποτα. Τοπίο ίδιο όπως των Δελφών και κάτι περισσότερο. Στα μισά του δρόμου συναντάς το Μετόχι στον Αη Δημήτρη, που τρέχουν τα κρύα νερά χειμώνα καλοκαίρι από τις πέτρινες κρήνες. Το όνομά της η Στεμνίτσα το πήρε από το σλάβικο τοπωνύμιο, που σημαίνει κλειστό και δασωμένο μέρος. Το επίσημο όνομά της είναι Υψούς, κόρη του Υψούντα, ένα από τα 50 παιδιά του Αρκάδα, γαία όλων των Θεών και μυθικών ηρώων του κόσμου. Ο Ερμής, ο Ζάλευκος, η Αθηνά πρωταρχική τους πατρίδα είχαν την Αρκαδία. Που η μυθολογία τους θέλει πνευματικές οντότητες σε πολλαπλές μεταμορφώσεις. Τέκνα ενός πανάρχαιου λαού, του Έλληνα, με οξυδερκή ευστροφία αισθήματος.

Ξενώνας Μπελλαίικο

Εντελώς τυχαία είδα περνώντας μια μικρή ταμπέλα, γραμμένη με το χέρι: το Μπελλαίικο, παλιό παραδοσιακό πέτρινο σπίτι, με απέραντη θέα. Το όνομά του το οφείλει στον ιδιοκτήτη του σπιτιού, Μπέλλας ονόματι. Κανείς δεν υποψιάζεται τον απόκρυφο ξενώνα σε μέγεθος θαύματος. Πάνω απ΄ τον κεντρικό δρόμο της Στεμνίτσας, 300 μέτρα μόνο αλάργα. Τοπίο συναρπαστικό θεϊκού κάλους που συνάπτει χειρονομίες ονειροδρόμιου. Πηγή του το ευφυές ποιητικό ένστικτο του ανθρώπου. Γύρω και μπροστά του κυλούν ροές μουσικής αρμονίας οι ατέρμονοι ορίζοντες. Αντικριστά το Λύκαιον Όρος, αριστερά στο βάθος ο ποιητής Ταΰγετος και δεξιά το Ιόνιο Πέλαγος με τη Ζάκυνθο στο βάθος.

Όλες οι εικόνες ρέουν ποιητική προσευχή σύνεσης και λούζονται στους μύχιους ψιθύρους της ψυχής. Ένα σκαλί ακόμα πιο πάνω και ταξιδεύεις μαζί με τα σύννεφα, κρατώντας παραμάσχαλα το φεγγάρι της έναστρης νύχτας. Ατελεύτητο όνειρο!

Κάθε δωμάτιο και το τζάκι του για το χειμώνα. Το κοφτά ασπροσέντονα της γιαγιάς και οι χρωματιστές κουβέρτες του αργαλειού για σκεπάσματα προσφέρουν αυθεντικά την αρχέτυπη αισθητική συγκίνηση. Όλα τα παράθυρα αγναντεύουν στους ανοιχτούς ορίζοντες του απαράμιλλου τοπίου και τα έλατα στέκουν περήφανα στην επική μοναξιά τους. Για πρωινό ιδιοκατασκευάσματα με γεύσεις που έρχονται μνήμη απ΄ τα βάθη της παράδοσης. Και η τιμή του δωματίου συνετή, σεβόμενη τον άνθρωπο.

Μια νύχτα στο Μπελλαίικο και οι Θεοί στο πόδια σου. Συνοδοιπόροι με τις αχτίνες του ήλιου και τις κατάβαθες φωνές του Μαιναλώνιου δάσους. Μια νύχτα στο Μπελλαίικο, αυτή και όλη η ζωή σου στον επίγειο παράδεισο, με καύσιμα την ομορφιά που χτίζεται με λίγα λόγια στα μέσα και τα έξω της καρδιάς σου. Η Στεμνίτσα όλα, αλλά και το Μπελλαίικο η κορώνα της.

Σημαντική και η χαμογελαστή φιλοξενία και η προκοπή της ιδιοκτήτριας του ξενώνα Νένας Γκριντζιά (διαβάστε περισσότερα για τη Νένα στο Αθηνόραμα και στο lamda3.com), κάτοχος πανεπιστημιακού διπλώματος της Γεωλογίας. Το επικολυρικό οδοιπορικό απ΄ τα μονοπάτια του Μαινάλου ως το Μπελλαίικο, λάφυρο του άδολου βλέμματος και της ψυχής όνειρο εν θερμώ.

κείμενο: Κώστας Σταυρόπουλος

Δωμάτια στο Μπελλαίικο (online κράτηση)

Booking.com