Παραδοσιακός ξενώνας Μπελλαίικο

Εντελώς τυχαία είδα περνώντας μια μικρή ταμπέλα, γραμμένη με το χέρι: ο ξενώνας Μπελλαίικο, παλιό παραδοσιακό πέτρινο σπίτι, με απέραντη θέα. Το όνομά του το οφείλει στον ιδιοκτήτη του σπιτιού, Μπέλλας ονόματι.

Κανείς δεν υποψιάζεται τον απόκρυφο ξενώνα σε μέγεθος θαύματος. Πάνω απ΄ τον κεντρικό δρόμο της Στεμνίτσας, 300 μέτρα μόνο αλάργα. Τοπίο συναρπαστικό θεϊκού κάλους που συνάπτει χειρονομίες ονειροδρόμιου. Πηγή του το ευφυές ποιητικό ένστικτο του ανθρώπου.

Γύρω και μπροστά του κυλούν ροές μουσικής αρμονίας οι ατέρμονοι ορίζοντες. Αντικριστά το Λύκαιον Όρος, αριστερά στο βάθος ο ποιητής Ταΰγετος και δεξιά το Ιόνιο Πέλαγος με τη Ζάκυνθο στο βάθος.

Όλες οι εικόνες ρέουν ποιητική προσευχή σύνεσης και λούζονται στους μύχιους ψιθύρους της ψυχής. Ένα σκαλί ακόμα πιο πάνω και ταξιδεύεις μαζί με τα σύννεφα, κρατώντας παραμάσχαλα το φεγγάρι της έναστρης νύχτας. Ατελεύτητο όνειρο!

Δωμάτια στο Μπελλαίικο

Κάθε δωμάτιο και το τζάκι του για το χειμώνα. Το κοφτά ασπροσέντονα της γιαγιάς και οι χρωματιστές κουβέρτες του αργαλειού για σκεπάσματα προσφέρουν αυθεντικά την αρχέτυπη αισθητική συγκίνηση.

Όλα τα παράθυρα αγναντεύουν στους ανοιχτούς ορίζοντες του απαράμιλλου τοπίου και τα έλατα στέκουν περήφανα στην επική μοναξιά τους. Για πρωινό ιδιοκατασκευάσματα με γεύσεις που έρχονται μνήμη απ΄ τα βάθη της παράδοσης. Και η τιμή του δωματίου συνετή, σεβόμενη τον άνθρωπο.

Μια νύχτα στο Μπελλαίικο και οι Θεοί στο πόδια σου. Συνοδοιπόροι με τις αχτίνες του ήλιου και τις κατάβαθες φωνές του Μαιναλώνιου δάσους.

Μια νύχτα στο Μπελλαίικο, αυτή και όλη η ζωή σου στον επίγειο παράδεισο, με καύσιμα την ομορφιά που χτίζεται με λίγα λόγια στα μέσα και τα έξω της καρδιάς σου.

Η Στεμνίτσα όλα, αλλά και το Μπελλαίικο η κορώνα της. Σημαντική και η χαμογελαστή φιλοξενία και η προκοπή της ιδιοκτήτριας του ξενώνα Νένας Γκριντζιά (διαβάστε περισσότερα για τη Νένα στο Αθηνόραμα και στο lamda3.com), κάτοχος πανεπιστημιακού διπλώματος της Γεωλογίας. Η αναπαλαίωση του ξενώνα έγινε από τον εμπνευσμένο μάστορα Ντίνο Σαρακινιώτη.

Το επικολυρικό οδοιπορικό απ΄ τα μονοπάτια του Μαινάλου ως το Μπελλαίικο, λάφυρο του άδολου βλέμματος και της ψυχής όνειρο εν θερμώ.